بانویی از برمه
I.
هفته ای که گذشت مصادف بود با از سر گیری دادگاه خانم "اونگ سان سوچی"، قهرمان-بانوی برمه (میانمار) که سالهاست پرچمدار دموکراسی در کشورش است. این نوشته ادای دینی است به همه دلیر مردان وزنانی که در راه احقاق حق لحظه ای از مبارزه نمی ایستند.
II.
در 19 ژوئن 1945، "اونگ سان سوچی" در رانگون برمه متولد شد. دوسال بیش نداشت که پدرش، ژنرال " اونگ سان" را از دست داد. برمه از دیرباز توسط فرمانروایان و روسای اقلیتهای قومی اداره می شد اما در سال 1885 تحت سلطه بریتانیا درآمد. به هنگام جنگ جهانی دوم ملی گرایان برمه به رهبری ژنرال "اونگ سان"، در قبال آزادی کشورشان، در کنار بریتانیا علیه ژاپن جنگیدند، لیکن اندکی پیش از عقب نشینی انگلیسیها در 1948، ژنرال "اونگ سان" به قتل رسید. از آن پس برمه توسط غیر نظامیان اداره می شد تا آنکه در 1962 کودتایی توسط ژنرال "نو وین" به راه انداخته شد و از آن پس حزب سوسیالیست حزب غالب در برمه گشت و "نو وین" نخست وزیر برمه. شرایط زندگی بر مردم برمه بیش از پیش سخت شد و اقلیتهای قومی از حقوق خود محروم شدند. شکنجه ها و بازداشتها چند برابر گشت. در 8 اوت 1988 شورش دانشجویی و کارگری در رانگون به راه افتاد و در مدت زمانی اندک به همه کشور منتقل شد. در آن تاریخ هزاران نفر از تظاهر کنندگان توسط نظامیان به قتل رسیدند. در آن زمان "اونگ سان سوچی"، که قسمت اعظم نوجوانی اش را در خارج از کشو سپری کرده بود، برای دیدار مادر بیمارش در برمه به سر می برد. بانو "خین چی"، مادر "سوچی"، سفیر سابق برمه در هند ونپال بوده است. در فاصله سالهای 1964 تا 1967، "اونگ سان سوچی" در انگلستان به تحصیل علوم سیاسی، فلسفه و اقتصاد در آکسفورد پرداخت و همانجا مشغول به کار شد و با یک انگلیسی تبت شناس، "آرتیس"، ازدواج کرد. آنها دارای دو فرزند هستند. آونگ سان سو چی تصمیم به شرکت در دومین مبارزه برای استقلال برمه گرفت. یک ماه پس از قیام، نامه ای سرگشاده خطاب به دولت نوشت و خواهان انتخاباتی آزاد گشت. نظامیان به سرعت عکس العمل نشان دادند و رژیم جدیدی تشکیل دادند که هرگونه گردهمایی را در برمه منع می کرد، اما برای احزاب مانعی ایجاد نمی کرد. بدین ترتیب "اونگ سان سوچی" لیگ ملی برای دموکراسی (LND) را بوجود آورد و نخستین دبیر کل آن گشت و بیش از صدها گردهمایی سیاسی در سال 1988 در تمام برمه به راه انداخت.
در 20 ژوئیه 1989، "اونگ سان سوچی" به مدت سه سال محکوم به حبس خانگی گشت، اما غیبتش از تلاشهای همقطارانش در لیگ ملی برای دموکراسی نکاست. در انتخابات آزاد 1990، کاندیداهای این لیگ توانستند 82 درصد کرسیها را به خود اختصاص دهند، اما رژیم نتایج را به رسمیت نشناخت. در اکتبر 1990، "اونگ سان سوچی" جایزه رافتو(Rafto) حقوق بشر را دریافت کرد.در دسامبر 1990، تحت فشارهای سازمان ملل متحد، رژیم حاکم رضایت به آزادی "اونگ سان سوچی" در صورت ترک برمه داد، اما او این شرط را نپذیرفت. 11 ژوئیه 1991"اونگ سان سوچی" جایزه ساخاروف پارلمان اروپا را جهت تلاشهایش در راستای حقوق بشر دریافت کرد. نوبل صلح نیز در اکتبر 1991 به او اعطا شد.به کمک مبلغ حاصل از جایزه نوبل، "اونگ سان سوچی" بنیادی برای بهداشت و آموزش مردم برمه بنیانگذاری کرد. و سرانجام در 10 ژوییه 1995، پس از 6 سال حبس خانگی، توانست آزادی اش را بازیابد. اما این بدان معنی نیست که او از آزادی واقعی برخوردار بوده است. از 1996، وی از هرگونه مسافرتی محروم است. آزادی ای که او از آن برخوردار است هیچ معنای واقعی ندارد : نه می تواند همسرش را ببیند و نه فرزندانش را. آنها نیز نمی توانند به دیدارش بروند چراکه حکومت برمه از دادن ویزا به آنها خودداری می کند. صحبت تلفنی چندان امکان پذیر نیست، نه تنها بدین دلیل که صحبتشان تحت کنترل است، بلکه اکثر مواقع تلفن قطع بوده و اگر هم دست بر قضا قطع نباشد، و بتوانند از تلفن استفاده کنند، در صورت جاری شدن سخنان مخالف با نظامیان، بلافاصله تلفن قطع می شود.
منبع ""Sa Sainteté le Dalai-Lama
به امید روزی که این بانوی شجاع در برمه ای آزاد و دموکراتیک به زندگی در کنار خانواده اش ادامه دهد.
سلام
ما چی دود؟ ما هم می تونیم امیدوار باشیم که در «برمه»ای آزاد و دموکراتیک زندگی کنیم؟!
دارم بی بی کینگ گوش می دم. شاکی ام!!! زدن تو کار فیلتر کردن! بپا فیلتر نشی دووووود!!!!
«روزی خواهد آمد
که در آن
آب در خلاف جریان رود حرکت می کند
دانه های برف در هوا ایستاده می مانند
کودکان به آدم های بالغ
و آدم های بالغ به کودکان تبدیل می شوند
دنیا در جهت مخالف خود می چرخد
بادها همه چیز را می برند
زمین از هم پاشیده می شود
و بارور می گردد برای خردمندی
اینک اگر کسی دوباره بذر زندگی افشاند
انسانیت می تواند
باری دیگر در کمال به گل بنشیند»
مارگوت بیگل